MAJLIS Fatwa Kebangsaan memutuskan, hukum pelaksanaan Cukai Barangan dan Perkhidmatan (GST) yang akan mula berkuatkuasa di Malaysia April depan adalah HARUS.
Keputusan yang diumumkan di laman web www.e-fatwa.gov.my pada hari ini, dibuat hasil muzakarah Jawatankuasa Majlis Fatwa Kebangsaan ketika bersidang pada 21 dan 22 Oktober tahun lepas, khusus bagi membincangkan kajian berkaitan GST.
Hukum bahawa pelaksanaan GST adalah ‘harus’ dipersetujui Majlis Fatwa selepas mendengar dan meneliti laporan penyelidikan yang disediakan oleh Kumpulan Penyelidik dari Universiti Teknologi Malaysia (UTM) selain meneliti fakta-fakta, hujah dan pandangan yang dikemukakan ketika persidangan tersebut.
Sebelum ini, timbul dakwaan menyatakan hukum GST adalah haram, di mana perkara ini disebarkan menerusi ceramah-ceramah agama dan laman YouTube.
GST adalah penambaikan sistem cukai oleh kerajaan Malaysia bagi menggantikan Cukai Jualan dan Perkhidmatan (SST) di mana rakyat hanya perlu membayar sebanyak 6% untuk GST berbanding 16% sebelum ini untuk SST. – MYNEWSHUB.CC
*Di  bawah, salinan keputusan dikeluarkan Majlis Fatwa Kebangsaan menyatakan hukum GST adalah ‘harus’.
Muzakarah Jawatankuasa Fatwa Majlis Kebangsaan Bagi Hal Ehwal Ugama Islam Malaysia Kali Ke-106 yang bersidang pada 21 – 22 Oktober 2014 telah membincangkan Kajian Terhadap Cukai Barangan Dan Perkhidmatan (GST). Muzakarah telah membuat keputusan seperti berikut:
1. Setelah mendengar pembentangan dan meneliti laporan penyelidikan yang telah disediakan oleh Kumpulan Penyelidik daripada Universiti Teknologi Malaysia (UTM) dan meneliti fakta-fakta, hujah-hujah dan pandangan yang dikemukakan, Muzakarah bersetuju menerima dan memperakukan hasil penyelidikan yang telah dikemukakan.
2. Berdasarkan hasil penyelidikan tersebut, Muzakarah mendapati bahawa:
i. Sumber pendapatan negara yang dikutip daripada rakyat dibahagikan kepada dua iaitu zakat dan cukai. Isu cukai adalah isu siyasah syar’iyah yang bergantung kepada maslahah yang berbeza-beza antara sesebuah negara dengan negara yang lain dan maslahah pada sesuatu zaman berbanding zaman yang lain.
ii. Cukai yang tidak berasaskan maslahah yang dibenarkan oleh Syarak adalah diharamkan. Oleh itu, jika Kerajaan sesebuah pemerintahan mengutip cukai bagi memenuhi maslahah daruriyat dan hajiyat rakyat, seperti untuk memenuhi tanggungjawab sosial dan kepentingan rakyat serta untuk keperluan jihad fi sabilillah, maka ia adalah dibenarkan.
iii. Sebahagian ulama iaitu Ibn Hazm, Ibn Taimiyah, Ibn al-Musili al-Syafi’i, al-Syatibi, Ibn Khaldun, ulama semasa Mahmud Syaltut dan Ahmad al-Raysuni membenarkan Kerajaan untuk mengenakan cukai kepada rakyat sekadar untuk memenuhi maslahat umum pentadbiran negara.
iv. Majoriti para ulama berpandangan Kerajaan haram mengutip cukai daripada rakyat. Namun jika terdapat keperluan yang mendesak, maka Kerajaan dibenarkan mengenakan cukai bagi memenuhi maslahah umum rakyat berdasarkan Qaedah Fiqhiyyah:
الشريعة وضعت لمصالؠالعباد ودرء المÙÂاسد عنهم
“Syariat itu dibina atas dasar memenuhi maslahah manusia dan menjauhkan mafsadah daripada mereka”.
3. Berdasarkan dapatan kajian yang dikemukakan, Muzakarah berpandangan bahawa apabila Kerajaan mengutip cukai daripada rakyat, wujud kemudharatan khusus iaitu harta milik rakyat akan berkurangan. Namun, jika cukai tidak dikutip, banyak maslahah umum tidak dapat dilaksanakan oleh Kerajaan. Oleh itu, berdasarkan Qaedah Fiqhiyyah ÙŠÙÂتَØÂَمَّل٠الضَّرَر٠الْخَاصّÙÂØ› Ù„ÙÂأَجْل٠دَÙÂْع٠ضَرَر٠الْعَامّ٠(Ditanggung kemudaratan khusus untuk mengelakkan berlakunya kemudaratan umum), Kerajaan dibenarkan untuk mengutip cukai demi untuk memenuhi maslahah umum.
4. Sehubungan itu, Muzakarah bersetuju memutuskan bahawa Islam mengharuskan pemerintah atau Ulil Amri untuk mengutip cukai seperti Cukai Barangan Dan Perkhidmatan (GST) yang akan dilaksanakan oleh Kerajaan Malaysia selagimana terdapat keperluan dan maslahah untuk negara dan rakyat, dan pelaksanaannya hendaklah berpandukan parameter syarak seperti berikut:
i. Kerajaan Komited Melaksanakan Syariat Islam;
ii. Kerajaan Memerlukan Sumber Kewangan;
iii. Cukai Yang Dikutip Hanya Untuk Memenuhi Maslahah Dharuriyat dan Hajiyat;
iv. Bebanan Cukai Dikutip Secara Adil;
v. Cukai Dibelanjakan Untuk Maslahah Ummah Bukan Untuk Maksiat;
vi. Agihan Cukai Hendaklah Bertepatan Dengan Ijtihad Ulama Semasa dan setempat.
